พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาบทความนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก

พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
พระบรมนามาภิไธย	ทองด้วง
พระราชอิสริยยศ	พระมหากษัตริย์สยาม
ราชวงศ์	ราชวงศ์จักรี
ครองราชย์	6 เมษายน พ.ศ. 2325
บรมราชาภิเษก	13 มิถุนายน พ.ศ. 2325
ระยะครองราชย์	27 ปี
รัชกาลก่อนหน้า	สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
รัชกาลถัดไป	พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
วัดประจำรัชกาล	วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม
ข้อมูลส่วนพระองค์
พระราชสมภพ	20 มีนาคม พ.ศ. 2279
สวรรคต	7 กันยายน พ.ศ. 2352 รวมพระชนมพรรษา 73 พรรษา
พระบรมราชชนก	สมเด็จพระปฐมบรมมหาชนก
พระบรมราชชนนี	พระอัครชายา (ดาวเรือง)
พระมเหสี	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี
พระราชโอรส/ธิดา	42 พระองค์
ด • พ • ก

พระบาทสมเด็จพระปรโมรุราชามหาจักรีบรมนารถ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (20 มีนาคม พ.ศ. 2279 — 7 กันยายน พ.ศ. 2352) พระนามพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงตั้งถวาย^[1]) รัชกาลที่ 1 แห่งราชวงศ์จักรี เสด็จพระราชสมภพเมื่อ วันพุธ เดือน 4 แรม 5 ค่ำ ปีมะโรงอัฐศก เวลา 3 ยาม ตรงกับวันที่ 20 มีนาคม พุทธศักราช 2279 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์ เป็นปฐมกษัตริย์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2325 ขณะมีพระชนมายุได้ 46 พรรษา และทรงย้ายราชธานีจากฝั่งธนบุรีมาอยู่ฝั่งพระนคร และโปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระบรมมหาราชวังเป็นที่ประทับ

พระราชประวัติ

พระราชสมภพ

พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ท่านมีพระนามเดิมว่า ทองด้วง เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2279 ในแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศแห่งกรุงศรีอยุธยา พระองค์เป็นบุตรคนที่ 4 ของพระอักษรสุนทรศาสตร์ (ทองดี) ซึ่งต่อมาได้รับการสถาปนาพระบรมอัฐิขึ้นเป็นสมเด็จพระปฐมบรมมหาชนก และพระอัครชายา (ดาวเรือง หรือ หยก) ทรงมีพระเชษฐา พระเชษฐภคินี และพระอนุชาร่วมพระชนกชนนีรวม 5 พระองค์ ได้แก่

• สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยาเทพสุดาวดี
• พระเจ้ารามณรงค์
• สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระศรีสุดารักษ์
• พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
• สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท

นอกจากนี้ พระองค์ยังมีพระอนุชาและพระขนิษฐาต่างพระชนนีอีก 2 พระองค์ ได้แก่

• สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าลา กรมหลวงจักรเจษฎา
• พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้ากุ กรมหลวงนรินทรเทวี

เมื่อเจริญวัยขึ้นได้ถวายตัวเป็นมหาดเล็กในสมเด็จเจ้าฟ้ากรมขุนพรพินิต (ต่อมา คือ สมเด็จพระเจ้าอุทุมพร) ครั้นพระชนมายุครบ 21 พรรษา ก็เสด็จออกผนวชเป็นภิกษุอยู่วัดมหาทลาย 1 พรรษา แล้วลาผนวชเข้ารับราชการเป็นมหาดเล็กหลวงในสมเด็จพระเจ้าอุทุมพรดังเดิม เมื่อพระชนมายุได้ 25 พรรษา พระองค์เสด็จออกไปรับราชการที่เมืองราชบุรีในตำแหน่ง "หลวงยกกระบัตร" ในแผ่นดินสมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อัมรินทร์^[2] และได้สมรสกับคุณนาค (ภายหลังได้รับการสถาปนาที่ สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี) ธิดาในตระกูลเศรษฐีมอญที่มีรกรากอยู่ที่บ้านอัมพวา เมืองสมุทรสงคราม^[3]

รับราชการในสมัยกรุงธนบุรี

ดูเพิ่มที่ การสวรรคตของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี

ภายหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาให้แก่พม่าแล้ว สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทรงปราบดาภิเษกขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์และย้ายราชธานีมายังกรุงธนบุรี ในขณะนั้นพระองค์มีพระชนมายุได้ 32 พรรษาและได้เข้าถวายตัวรับราชการในแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชตามคำชักชวนของพระมหามนตรี (บุญมา) (ต่อมา คือ สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท) โดยทรงได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้เป็น "พระราชริน (พระราชวรินทร์)" เจ้ากรมพระตำรวจนอกขวา และทรงย้ายนิวาสสถานมาอยู่ที่บริเวณวัดบางหว้าใหญ่ (วัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหาร ในปัจจุบัน) ในปี พ.ศ. 2311 สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชเสด็จขึ้นไปตีเมืองพิมายซึ่งมีกรมหมื่นเทพพิพิธเป็นเจ้าเมืองพิมายอยู่ พระองค์และพระมหามนตรีได้รับพระราชโองการให้ยกทัพร่วมในศึกครั้งนี้ด้วย หลังจากการศึกในครั้งนี้ พระองค์ทรงได้รับการเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น "พระยาอไภยรณฤทธิ์" จางวางพระตำรวจฝ่ายขวา เพื่อเป็นการปูนบำเหน็จที่มีความชอบในการสงครามครั้งนี้

หลังจากสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชยกทัพขึ้นไปปราบเจ้าพระฝางสำเร็จแล้ว ทรงมีพระราชดำริว่าเจ้าพระยาจักรีแขก นั้นมิแกล้วกล้าในการสงคราม ดังนั้น จึงโปรดตั้งพระองค์ขึ้นเป็น "พระยายมราช" เสนาธิบดีกรมพระนครบาล โดยให้ว่าราชการที่สมุหนายกด้วย เมื่อเจ้าพระยาจักรีแขกถึงแก่กรรมแล้ว พระองค์จึงได้รับการโปรดเกล้าฯ ให้เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น "เจ้าพระยาจักรี" อัครมหาเสนากรมมหาดไทย พร้อมทั้งโปรดให้เป็นแม่ทัพเพื่อไปตีกรุงกัมพูชา โดยสามารถตีเมืองพระตะบอง เมืองโพธิสัตว์ เมืองบริบูรณ์ และเมืองพุทไธเพชร (เมืองบันทายมาศ) ได้ เมื่อสิ้นสงครามสมเด็จพระเจ้าตากสินทรงโปรดให้นักองค์รามาธิบดีไปครองเมืองพุทไธเพชรให้เป็นใหญ่ในกรุงกัมพูชา และมีพระดำรัสให้เจ้าพระยาจักรีและพระยาโกษาธิบดีอยู่ช่วยราชการที่เมืองพุทไธเพชรจนกว่าเหตุการณ์จะสงบราบคาบก่อน

พระองค์เป็นแม่ทัพทำราชการสงครามกับพม่า เขมรและลาว จนมีความชอบในราชการมากมาย ดังนั้น จึงได้รับการเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น "สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก พิฤกมหิมา ทุกนัครระอาเดช นเรศรราชสุริยวงษ์ องค์อรรคบาทมุลิกากร บวรรัตนบรินายก" และทรงได้รับพระราชทานให้ทรงเสลี่ยงงากลั้นกลดและมีเครื่องยศเสมอยศเจ้าต่างกรม^[4][5]

เมื่อถึงปี พ.ศ. 2325 ได้เกิดจลาจลขึ้นในกรุงธนบุรี คือ พระยาสรรค์ ได้ตั้งตัวเป็นกบฎ ขณะนั้นพระองค์ท่านเป็น สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก ได้เสด็จกลับจากกัมพูชา มาที่ กรุงธนบุรี แล้วปราบปรามกบฎและนำสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชไปสำเร็จโทษ เหตุเพราะทรงมีพระสติวิปลาส จึงให้นำไปสำเร็จโทษด้วยการ "ทุบด้วยท่อนจันทน์" สมัยกรุงธนบุรีจึงสิ้นสุดลงในที่สุด

ปราบดาภิเษก

หลังจากนั้นในวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2325 หลังจากที่พระองค์ทรงปราบปรามกบฎเรียบร้อยแล้ว ทางอาณาประชาราษฎร์ได้อัญเชิญเสด็จขึ้นปราบดาภิเษกเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี ขณะที่ทรงมีพระชนมายุได้ 46 พรรษา พระองค์โปรดเกล้าฯ ให้ย้ายราชธานีจากกรุงธนบุรีราชธานีเดิมที่อยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยามายังฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา พระองค์โปรดให้สร้างพระราชวังหลวงและโปรดเกล้า ฯ ให้อัญเชิญพระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากรมาประดิษฐานยังวัดวัดพระศรีรัตนศาสดาราม หลังจากนั้น ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดงานฉลองสมโภชพระนครเป็นเวลา 3 วัน ครั้งเสร็จการฉลองพระนครแล้ว พระองค์พระราชทานนามพระนครแห่งใหม่ให้ต้องกับนามพระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากรว่า "กรุงเทพมหานคร บวรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยา มหาดิลกภพ นพรัตนราชธานีบุรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์มหาสถาน อมรพิมานอวตารสถิต สักกะทัตติยวิษณุกรรมประสิทธิ์" หรือเรียกอย่างสังเขปว่า "กรุงเทพมหานคร"

พระปรมาภิไธย

พระราชลัญจกรประจำรัชกาลที่ 1 รูปอุณาโลม ผูกตรานี้ขึ้นในวโรกาสกรุงรัตนโกสินทร์ครบ 100 ปี

เมื่อพระองค์ปราบดาภิเษกขึ้นเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีแล้ว พระองค์มีพระนามตามจารึกในพระสุพรรณบัฏว่า "พระบาทสมเด็จพระบรมราชาธิราชรามาธิบดี ศรีสินทรบรมมหาจักรพรรดิราชาธิบดินทร์ ธรณินทราธิราช รัตนากาศภาษกรวงษ์ องค์บรมาธิเบศ ตรีภูวเนตรวรนายก ดิลกรัตนราชชาติอาชาวไศรย สมุทัยดโรมนต์ สกลจักรวาฬาธิเบนทร์ สุริเยนทราธิบดินทร์ หริหรินทราธาดาธิบดี ศรีวิบูลยคุณอักนิษฐ ฤทธิราเมศวรมหันต์ บรมธรรมิกราชาธิราชเดโชไชยพรหมเทพาดิเทพนฤบดินทร ภูมินทรบรมาธิเบศโลกเชฐวิสุทธิ รัตนมกุฏประเทศคตา มหาพุทธางกูรบรมบพิตร"^[6]

เนื่องจากพระปรมาภิไธยที่จารึกลงในพระสุพรรณบัฏนี้เป็นพระปรมาภิไธยเดียวกับพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา 3 พระองค์ ได้แก่ สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 (พระเจ้าอู่ทอง), สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 (พระเชษฐา) และสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 3 (สมเด็จพระนารายณ์มหาราช) ดังนั้น พระองค์จึงเป็น "สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 4"^[7]

ต่อมา พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ถวายพระบรมนามาภิไธยแก่สมเด็จพระบรมอัยกาธิราชจารึกลงในพระสุพรรณบัฏว่า "พระบาทสมเด็จพระปรโมรุราชามหาจักรีบรมนารถ นเรศวราชวิวัฒนวงศ์ ปฐมพงศาธิราชรามาธิบดินทร์ สยามพิชิตินทรวโรดม บรมนารถบพิตร พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก"^[7]

หลังจากนั้น พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวมีพระบรมราชโองการเฉลิมพระปรมาภิไธยอย่างสังเขปว่า พระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหาจักรีบรมนาถ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก หรือ พระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1^[8]

ในวาระการสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ครบรอบ 200 ปี รัฐบาลได้จัดงานสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2525 ในการนี้รัฐบาลและปวงชนชาวไทยพร้อมใจกันเฉลิมพระเกียรติพระองค์โดยถวายพระราชสมัญญา "มหาราช" ต่อท้ายพระปรมาภิไธย ออกพระนามว่า "พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช"^[9][10]

พระราชลัญจกร

พระราชลัญจกรประจำรัชกาลที่ 1 เป็นตรางารูป "ปทุมอุณาโลม" หรือ "มหาอุณาโลม" หมายถึง ตาที่สามของพระอิศวร ซึ่งถือเป็นปฐมฤกษ์ในการตั้งพระบรมราชจักรีวงศ์ มีอักขระ "อุ" แบบอักษรขอมอยู่กลาง ล้อมรอบด้วยกลีบบัวอันเป็นดอกไม้ที่เป็นสิริมงคลในพุทธศาสนา

ตราอุณาโลมที่ใช้ตีประทับบนเงินพดด้วงมีรูปร่างคล้ายสังข์ทักษิณาวรรต หรือ สังข์เวียนขวา มีลักษณะเป็นม้วนกลมคล้ายลักษณะความหมายของพระนามเดิมว่า "ด้วง" อยู่ในกรอบลายกนก เริ่มใช้เมื่อ พ.ศ. 2328ในคราวพระราชพิธีบรมราชาภิเษก^[11][12]

พระราชสันตติวงศ์

ดูบทความหลักที่ พระราชสันตติวงศ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

เมื่อครั้งที่ทรงดำรงตำแหน่งหลวงยกบัตรเมืองราชบุรี พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชสมรสกับคุณนาค ธิดาของคหบดีใหญ่ในตระกูลบางช้าง (ดู ณ บางช้าง) โดยมีพระราชโอรสสองพระองค์หนีราชภัยมาตั้งถิ่นฐานที่แขวงบางช้าง เมืองราชบุรี (ในปัจจุบัน (ปี พ.ศ. 2554) แขวงบางช้างคือจังหวัดสมุทรสงคราม ในอดีตแขวงดังกล่าวมีศูนย์กลางอยู่ที่ตำบลบางช้าง อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม ตามการแบ่งเขตการปกครองในปัจจุบัน (ปี พ.ศ. 2554)) ต่อมาเมื่อขึ้นครองราชย์ แม้จะมิได้ทรงโปรดให้สถาปนายกย่องขึ้นเป็นสมเด็จพระอัครมเหสีอย่างเป็นทางการก็ตาม แต่คนทั้งปวงก็เข้าใจว่าท่านผู้หญิงนาค เอกภรรยาดั้งเดิมนั้นเองที่อยู่ในฐานะสมเด็จพระอัครมเหสี จึงพากันขนานพระนามว่า สมเด็จพระพันวษา หรือสมเด็จพระพรรษา ตามอย่างการขนานพระนามสมเด็จพระอัครมเหสีตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา อย่างไรก็ตามสมเด็จพระพันวษาทรงมีอีกพระนามว่าสมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกทรงมีพระราชโอรส-ราชธิดา รวมทั้งสิ้น 42 พระองค์ โดยเป็นพระราชโอรสและพระราชธิดาที่ประสูติแต่สมเด็จพระพันวษา พระอัครมเหสี 10 พระองค์

เรียงตามพระประสูติกาล

ประสูตินอกพระมหาเศวตฉัตร
พระนาม	พระมารดา	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	พระชันษารวม
1. สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าชาย (ไม่ปรากฏพระนาม)	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	-	สิ้นพระชนม์แต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา	-
2. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าหญิง (ไม่ปรากฏพระนาม)	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	-	สิ้นพระชนม์แต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา	-
3. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าฉิมใหญ่	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	-	ปีกุนเอกศก จ.ศ. 1141	-
4. สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าชายฉิม	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	วันพุธ เดือน 4 ขึ้น 7 ค่ำ ปีกุนนพศก จ.ศ. 1129	วันพุธ เดือน 8 แรม 11 ค่ำ ปีวอกฉศก จ.ศ.1186	57 พรรษา
5. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าแจ่มกระจ่างฟ้า	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	ปีขาลโทศก จ.ศ. 1132	วันอาทิตย์ เดือน 9 แรม 1 ค่ำ ปีมะโรงสัมฤทธิศก จ.ศ. 1170	38 พรรษา
6. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าหญิง (ไม่ปรากฏพระนาม)	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	-	สิ้นพระชนม์ในแผ่นดินพระเจ้ากรุงธนบุรี	-
7. สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าชายจุ้ย	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	วันจันทร์ เดือน 5 ขึ้น 8 ค่ำ ปีมะโรงเบญจศก จ.ศ. 1134	วันพุธ เดือน 8 อุตราสาท ขึ้น 3 ค่ำ ปีฉลูนพศก จ.ศ. 1179	45 พรรษา
8. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าหญิง (ไม่ปรากฏพระนาม)	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	-	สิ้นพระชนม์ในแผ่นดินพระเจ้ากรุงธนบุรี	-
9. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าหญิงเอี้ยง	สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี	วันอังคาร เดือน 7 ขึ้น 7 ค่ำ ปีระกานพศก จ.ศ. 1139	วันศุกร์ เดือน 9 แรม 2 ค่ำ ปีมะแมเบญจศก จ.ศ. 1185	47 พรรษา
10. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้ากล้าย	เจ้าจอมมารดาภิมสวน	ปีจอสัมฤทธิศก จ.ศ.1140	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 1	-
ประสูติเมื่อเสด็จปราบดาภิเษกแล้ว
11. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงนุ่ม	เจ้าจอมมารดาปุย	ปีเถาะเบญจศก จ.ศ. 1145	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 3	-
12. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายทับทิม	เจ้าจอมมารดาจัน	ปีเถาะเบญจศก จ.ศ. 1145	วันศุกร์ เดือน 7 แรม 6 ค่ำ ปีมะโรงโทศก จ.ศ. 1182	38 พรรษา
13. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิง	เจ้าจอมมารดาดวง	ปีมะโรงฉศก จ.ศ. 1146	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 1	-
14. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงผะอบ	เจ้าจอมมารดาภิมสวน	ปีมะโรงฉศก จ.ศ. 1146	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 1	-
15. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงพลับ	เจ้าจอมมารดาคุ้ม	ปีมะเส็งสัปตศก จ.ศ. 1147	ปีขาลสัปตศก จ.ศ. 1228	82 พรรษา
16. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายอภัยทัต	เจ้าจอมมารดาน้อยแก้ว ธิดาพระยาจักรี เมืองนครศรีธรรมราช	วันอังคาร เดือน 9 แรม 3 ค่ำ ปีมะเส็งสัปศก จ.ศ. 1147	วันอังคาร เดือน 3 แรม 11 ค่ำ ปีระกานพศก จ.ศ. 1199	52 พรรษา
17. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายอรุโณทัย	เจ้าจอมมารดานุ้ยใหญ่ ธิดาเจ้าพระยาสุธรรมมนตรี (พัฒน์ ณ นคร) กับท่านผู้หญิงชุ่ม (ทูลกระหม่อมหญิงใหญ่เมืองนคร)	ปีเถาะนพศก จ.ศ. 1169	วันอังคาร เดือน 6 ขึ้น 2 ค่ำ ปีมะโรงจัตวาศก จ.ศ. 1194	48 พรรษา
18. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายทับ	เจ้าจอมมารดาน้อย	-	วันอังคาร เดือน 5 แรม10 ค่ำ ปีระกาสัปตศก จ.ศ. 1187	39 พรรษา
19. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงธิดา	เจ้าจอมมารดาเอม	ปีมะแมนพศก จ.ศ. 1149	ปีจอสัมฤทธิศก จ.ศ. 1200	52 พรรษา
20. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายคันธรส	เจ้าจอมมารดาพุ่ม ธิดาเจ้าพระยาวิเศษสุนทร (นาค นกเล็ก)	วันพฤหัสบดี เดือน 3 ขึ้น 8 ค่ำ ปีมะแมนพศก จ.ศ. 1149	วันอังคาร เดือนยี่ ขึ้น 13 ค่ำ ปีชวดอัฐศก จ.ศ. 1178	30 พรรษา
21. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงจงกลณี	เจ้าจอมมารดาตานี ธิดาเจ้าพระยามหาเสนา (บุนนาค)	ปีวอกสัมฤทธิศก จ.ศ. 1150	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 2	-
22. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายสุริยา	เจ้าจอมมารดาเพ็งใหญ่	วันอังคาร เดือน 12 แรม 1 ค่ำปีระกาเอกศก จ.ศ. 1151	วันอาทิตย์ เดือนอ้าย ขึ้น 7 ค่ำ ปีขาลฉศก จ.ศ.1216	66 พรรษา
23. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงเกษร	เจ้าจอมมารดาประทุมา	ปีระกาเอกศก จ.ศ. 1151	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 2	-
24. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงมณฑา	เจ้าจอมมารดานิ่ม	ปีจอโทศก จ.ศ. 1152	วันพฤหัสบดีเดือน 8 อุตราสาฒ ขึ้น 11 ค่ำ ปีระกาตรีศก จ.ศ. 1223	72 พรรษา
25. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงมณี	เจ้าจอมมารดาอู่ ธิดาพระยาเพชรบุรี (บุญรอด)	ปีจอโทศก จ.ศ. 1152	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 4	-
26. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงดวงสุดา	เจ้าจอมมารดาน้อย	ปีจอโทศก จ.ศ. 1152	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 4	-
27. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงจักจั่น (บางแห่งว่า พระองค์เจ้าหญิงสุมาลี)	เจ้าจอมมารดาอิ่ม ภายหลังได้เป็น ท้าววรจันทร์ฯ มีหน้าที่บังคับบัญชาท้าวนางทั่วทั้งพระราชวัง ธิดาเจ้าพระยารัตนาธิเบศร์ (กุน รัตนกุล)	ปีจอโทศก จ.ศ. 1152	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 2	-
28. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายวาสุกรี	เจ้าจอมมารดาจุ้ย ธิดาพระราชาเศรษฐี	วันเสาร์ เดือนอ้าย ขึ้น 5 ค่ำ ปีจอโทศก จ.ศ. 1152	วันศุกร์ เดือนอ้าย ขึ้น 8 ค่ำ ปีฉลูเบญจศก จ.ศ. 1214	64 พรรษา
29. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายฉัตร	เจ้าจอมมารดาตานี (เจ้าคุณวัง) ธิดาเจ้าพระยามหาเสนา (บุนนาค) เกิดแต่ท่านผู้หญิงเดิมที่ถูกโจรฆ่าตายไปเมื่อครั้งกลับไปขนทรัพย์สมบัติที่ฝังไว้กลับมาจากกรุงเก่า	วันอังคาร เดือน 3 ขึ้น 5 ค่ำ ปีจอโทศก จ.ศ. 1152	วันอังคาร เดือน 6 ขึ้น 6 ค่ำ ปีขาลโทศก จ.ศ. 1192	40 พรรษา
30. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายสุริยวงศ์	เจ้าจอมมารดานวล	วันพฤหัสบดี เดือน 6 ขึ้น 3 ค่ำ ปีกุนตรีศก จ.ศ. 1153	วันเสาร์ เดือนอ้าย แรม 2 ค่ำ ปีฉลูเบญจศก จ.ศ. 1215	63 พรรษา
31. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงอุบล	เจ้าจอมมารดาทอง ธิดาในท้าวเทพกระษัตรี วีรสตรีแห่งเมืองถลาง	วันศุกร์ เดือน 6 ขึ้น 11 ค่ำ ปีกุนตรีศก จ.ศ. 1153	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 3	-
32. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงฉิมพลี	เจ้าจอมมารดางิ้ว	ปีกุน ตรีศก จ.ศ. 1153	วันเสาร์ เดือนอ้าย ขึ้น 12 ค่ำ ปีมะเส็งนพศก จ.ศ. 1219	67 พรรษา
33. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายไกรสร	เจ้าจอมมารดาน้อยแก้ว	วันจันทร์ เดือนยี่ ขึ้น 2 ค่ำ ปีกุนตรีศก จ.ศ. 1153	วันพุธ เดือนอ้าย แรม 3 ค่ำ ปีวอกสัมฤทธิศก จ.ศ.1210	57 พรรษา
34. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายดารากร	เจ้าจอมมารดาเพ็งใหญ่	วันเสาร์ เดือน 8 ขึ้น 12 ค่ำ ปีชวดจัตวาศก จ.ศ. 1154	ปีวอกสัมฤทธิศก จ.ศ. 1210	57 พรรษา
35. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายดวงจักร	เจ้าจอมมารดาปาน	วันจันทร์ เดือน 8 แรม 6 ค่ำ ปีชวดจัตวาศก จ.ศ. 1154	อาทิตย์ เดือน 10 แรม 8 ค่ำ ปีมะเมียอัฐศก จ.ศ. 1208	55 พรรษา
36. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงศศิธร	เจ้าจอมมารดาฉิมแมว ซึ่งเป็นธิดาท้าววรจันทร์ (แจ่ม)	ปีขาลฉศก จ.ศ. 1156	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 2	-
37. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงเรไร	เจ้าจอมมารดาป้อม (ป้อมสีดา) ธิดาพระยารัตนจักร (หงส์ทอง)	ปีเถาะสัปตศก จ.ศ. 1157	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 1	-
38. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงกระษัตรี	เจ้าจอมมารดานวม	ปีมะโรงอัฐศก จ.ศ. 1158	ปีชวดอัฐศก จ.ศ. 1178	20 พรรษา
39. พระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี (พระนามเดิม พระองค์เจ้าจันทบุรี)	เจ้าจอมมารดาทองสุก พระธิดาเจ้าอินทวงศ์ พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุตเวียงจันทน์ซึ่งเป็นเจ้าประเทศราชขณะนั้น	ปีมะเมียสัมฤทธิศก จ.ศ. 1160	วันเสาร์ เดือน 4 ขึ้น 3 ค่ำ ปีจอสัมฤทธิศก จ.ศ. 1200	41 พรรษา
40. พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายสุทัศน์	เจ้าจอมมารดากลิ่น ธิดาพระยาพัทลุง (ขุน)	วันพุธ เดือน 8 บุรพาสาฒ ขึ้น 1 ค่ำ ปีมะเมีย สัมฤทธิศก จ.ศ. 1160	วันอาทิตย์ เดือนยี่ แรม 10 ค่ำ ปีมะเมียนพศก จ.ศ. 1209	49 พรรษา
41. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงสุภาธร	เจ้าจอมมารดาเพ็งเล็ก พระธิดาเจ้านันทเสน พระเจ้าเวียงจันทน์	ปีมะเมียสัมฤทธิศก จ.ศ. 1160	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 2	41 พรรษา
42. พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าหญิงสุด	เจ้าจอมมารดาฉิมใหญ่ ธิดาพระยาพัทลุง (ขุน)	ปีมะแมเอกศก จ.ศ. 1161	สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 3	49 พรรษา

ลำดับประวัติศาสตร์เหตุการณ์สำคัญ

• พ.ศ. 2279
  • 20 มีนาคม พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชพระราชสมภพที่กรุงศรีอยุธยาในรัชสมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ พระนามเดิม ทองด้วง

• พ.ศ. 2325
  • สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เสด็จสวรรคต
  • ปราบดาภิเษกขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี
  • สถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ เป็นราชธานี
  • โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้สมเด็จพระอนุชาธิราชเจ้าขึ้นเป็นที่ พระมหาอุปราชฝ่ายหน้า
  • โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้สมเด็จพระเจ้าหลานเธอเจ้าฟ้าทองอิน ขึ้นเป็นที่ สมเด็จเจ้าฟ้ากรมหลวงอนุรักษ์เทเวศน์ กรมพระราชวังบวรสถานภิมุขฝ่ายหลัง'
  • องเชียงสือ (ญวน) และนักองค์เอง (เขมร) ขอเข้าพึ่งพระบรมโพธิสมภาร
  • โปรดให้อาลักษณ์คัดนิทานอิหร่านราชธรรม

• พ.ศ. 2326
  • กำหนดระเบียบการพระราชพิธีบรมราชาภิเษก
  • ทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องอุณรุท
  • เริ่มงานสร้างพระนคร ขุดคูเมืองทางฝั่งตะวันออก สร้างกำแพงและป้อมปราการรอบพระนคร
  • สร้างพระบรมมหาราชวังและวัดพระศรีรัตนศาสดาราม

• พ.ศ. 2327
  • โปรดเกล้าฯ ให้อัญเชิญพระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร จากหอพระแก้วในพระราชวังเดิม แห่ข้ามมาประดิษฐาน ณ พระอุโบสถในพระราชวังใหม่ ทรงพระราชทานนามพระอารามว่า วัดพระศรีรัตนศาสดาราม
  • โปรดเกล้าฯ ให้สร้างเสาชิงช้า
  • สงครามเก้าทัพ พระเจ้าปดุง กษัตริย์พม่าทรงกรีธาทัพเข้ามาตีเมืองไทยตั้งแต่เหนือจดใต้ รวม 9 ทัพ กองทัพไทยตีกองทัพพม่าแตกพ่ายยับเยินไปทุกทัพ

• พ.ศ. 2328
  • งานสร้างพระนครและปราสาทราชมณเฑียรสำเร็จเสร็จสิ้น
  • พระราชทานนามของราชธานีใหม่

• พ.ศ. 2329
  • สงครามรบพม่าที่ท่าดินแดง
  • ทรงพระราชนิพนธ์ นิราศรบพม่าท่าดินแดง
  • โปรตุเกสขอเข้ามาเจริญพระราชไมตรี
  • อังกฤษเช่าเกาะปีนัง จากพระยาไทรบุรี

• พ.ศ. 2330
  • องเชียงสือเขียนหนังสือขอถวายบังคมลา ลอบหนีไปกู้บ้านเมือง
  • อัญเชิญพระพุทธสิหิงค์มาประดิษฐานภายในพระราชวังบวรสถานมงคล

• พ.ศ. 2331
  • โปรดเกล้าฯ ให้สังคายนาพระไตรปิฎก ที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์

• พ.ศ. 2333
  • องเชียงสือกู้บ้านเมืองสำเร็จและจัดต้นไม้เงิน ต้นไม้ทองมาถวาย

• พ.ศ. 2337
  • ทรงอภิเษกให้นักองค์เอง เป็น สมเด็จพระนารายณ์รามาธิบดี ไปครองกรุงกัมพูชา

• พ.ศ. 2338
  • โปรดเกล้าฯ ให้ชำระพระราชพงศาวดาร ฉบับพันจันทานุมาศ
  • โปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระมหาพิชัยราชรถ

• พ.ศ. 2339
  • งานสมโภชพระบรมอัฐิสมเด็จพระปฐมบรมมหาชนก

• พ.ศ. 2340
  • ทรงพระราชนิพนธ์บทละคร เรื่อง รามเกียรติ์

• พ.ศ. 2342
  • โปรดเกล้าฯ ให้สร้างเวชยันตราชรถ

• พ.ศ. 2344
  • ฉลองวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม และวัดสระเกศ
  • ฟื้นฟูการเล่นสักวา

• พ.ศ. 2345
  • ราชาภิเษกพระเจ้าเวียดนามยาลอง (องเชียงสือ)

• พ.ศ. 2347
  • โปรดเกล้าฯ ให้นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ชำระกฎหมาย จัดเป็นประมวล กฎหมายตราสามดวง ขึ้น

• พ.ศ. 2349
  • ทรงอภิเษกให้ นักองค์จันทร์ เป็น สมเด็จพระอุทัยราชา ครองกรุงกัมพูชา

• พ.ศ. 2350
  • เริ่มสร้างวัดสุทัศน์เทพวราราม

• พ.ศ. 2352
  • ได้ริเริ่มให้มีการสอนพระปริยัติธรรมในพระบรมมหาราชวัง ตลอดจนตามวังเจ้านายและบ้านเรือนของข้าราชการผู้ใหญ่ ทรงตรากฎหมายคณะสงฆ์ขึ้น เพื่อจัดระเบียบการปกครองของสงฆ์ให้เรียบร้อย ทรงโปรดเกล้าฯให้มีการสอบพระปริยัติธรรม ทรงสถาปนาสมเด็จพระสังฆราชองค์แรกของกรุงรัตนโกสินทร์ โดยสถาปนาพระสังฆราช (ศรี) เป็นสมเด็จพระสังฆราช
  • เสด็จสวรรคต